-
1 oskarżenie
( zarzut) accusation; (PRAWO: strona oskarżająca) prosecution* * *n.zwł. prawn. accusation, charge; bezpodstawne oskarżenie groundless l. unfounded accusation; akt oskarżenia indictment; wnieść akt oskarżenia przeciw komuś indict sb; świadek oskarżenia witness for the prosecution; postawić kogoś w stan oskarżenia indict sb, charge sb; wnieść oskarżenie przeciw komuś bring l. make an accusation against sb, press charges against sb; zrzec się oskarżenia drop l. withdraw a charge.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oskarżenie
-
2 oskarże|nie
Ⅰ sv ⇒ oskarżyć Ⅱ n 1. (oskarżające słowa) accusation (o coś of sth)- bezpodstawne/niesprawiedliwe oskarżenie o zdradę małżeńską a groundless/an unjust accusation of infidelity2. Prawo (skarga) accusation; (zarzut) charge (o coś of sth); (o poważne przestępstwo) indictment (o coś for sth)- akt oskarżenia an indictment, a bill of indictment US- oskarżenie o zdradę państwa an indictment for high treason- oskarżenie przeciwko podejrzanemu o zabójstwo/handel narkotykami a charge of murder a. homicide/drug trafficking against a suspect- odczytać akt oskarżenia to read the indictment- wnieść oskarżenie przeciwko komuś to bring an accusation against sb, to draw up charges against sb- wycofać oskarżenie to drop the charge(s)- zrzec się oskarżenia o coś to renounce one’s accusation of sth3. Prawo (strona oskarżająca) prosecution- świadek oskarżenia a witness for the prosecution□ oskarżenie prywatne Prawo private prosecution- oskarżenie publiczne Prawo public prosecutionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oskarże|nie
См. также в других словарях:
oskarżenie — n I 1. rzecz. od oskarżyć Uzasadnione, bezpodstawne oskarżenie. Akt oskarżenia. Świadek oskarżenia. Postawić kogoś w stan oskarżenia. 2. «skarga wniesiona do sądu przez uprawnioną osobę lub organizację, z żądaniem ukarania sprawcy określonego… … Słownik języka polskiego
